Kusurlu balkonlar, unutkan güller ve yorgun rüzgârlar boyunca
İki dalgın, iki üzgün, iki yalnız olarak baktığımız aynı deniz
Aynı kalbin içinde ayrı cephede, insan dediğimiz uzunca bir kaygı aramızda
Mahcup barbarların şarkısıdır ağzımdaki sunak, elimde kalan tabula rasa!
Dünya, alınmamış bir intikam gibi büyüyor içimizde.